Leczenie żywieniowe jest postepowaniem medycznym mającym na celu poprawę lub utrzymanie stanu odżywienia u osób, które nie moga pokryć zapotrzebowania na składniki odżywcze dietą naturalną.

Leczenie żywieniowe jest metodą wspomagania zasadniczego procesu leczenia m.in choroby onkologiczne, choroby przewodu pokarmowego, a w niektórych przypadkach jest główną metodą leczenia np. celiakia, wrodzone wady metabolizmu np. fentyloketonuria.

 

Żywienie drogą przewodu pokarmowego jest najbardziej fizjologiczną i bezpieczniejszą  formą żywienia i powinno być zawsze, gdy jest to możliwe i nie ma ku temu przeciwwskazań.

Żywienie drogą doustną jest najprostszym i najmniej inwazyjnym sposobem żywienia podczas choroby i/lub rekonwalescencji.

Jeśli nie jest możliwe żywienie za pomocą zwyczajowej diety, bardzo często wymagana jest modyfikacja dotychczasowej diety np. poprzez zmianę konsystencji diety, zmianę jakościową produktów lub dodanie specjalnych preparatów odżywczych.

Dobór specjalnych preparatów odżywczych powinie być indywidualizowany i zależeć będzie od  m.in potrzeb żywieniowych wynikających z przebiegu  i leczenia danej choroby, od stanu przewodu pokarmowego

 

Celem doustnego leczenia żywieniowego jest przeprowadzenia pacjenta przez cały proces diagnostyczno-leczniczy w jak najlepszym stanie odżywienia, warunkującym minimalizację powikłań związanych z leczeniem. 

Postępowanie żywieniowe jest jedną z ważnych skladowych prehabilitacji. 
 

Prehabilitacja to kompleksowe przygotowanie pacjenta do zabiegu operacyjnego i/lub długotrwałego leczenia np. leczenia onkologicznego.

Jej podstawą jest doprowadzenie pacjenta do optymalnego stanu zdrowia, który pozwoli nie tylko na dobra tolerancję zabiegu chirurgicznego, ale równocześnie zwiększa szansę na prawidłowy, planowy przebieg leczenia, bez konieczności wydłużania go bądź przerywania. Z tego względu odpowiednie żywienie chorego należy rozpocząć jak najszybciej, najlepiej jeszcze przed hospitalizacją.